Skopje - pierwsze wrażenia

Skopje to kolejna bałkańska stolica, która po trzęsieniu ziemi i wojnie stara się rozwijać i dogonić europejskie standardy.
W Skopje przybrało to niemalże formę groteski. Nowe, potężne budowle, naśladujące zabytki wyglądają dla laika dość… ciekawie, natomiast wrażliwcy na miejską architekturę załamują ręce.
Po tym, co zobaczyłam w Podgoricy, byłam przygotowana na wszystko… a jednak i tak byłam zaskoczona :-P Albo mamy brzydko, albo zbyt idealnie, zbyt wystawnie, za dużo. Sama nie wiem jak to opisać. To trzeba zobaczyć.
Stolica Macedonii zwana jest Miastem 1000 Pomników. Już po pierwszych chwilach spaceru, nazwa ta wcale nie wydaje się być przesadzona. Naprawdę jest ich tutaj mnóstwo. Czegoś takiego jeszcze nie widziałam. One nie tylko są losowo rozrzucone, ale również stworzono całe rzędy, place i mosty pomników. Ogromne i małe, mniej lub bardziej udane, brzydkie i ładne, historyczne i rozrywkowe, zwracające uwagę na problemy i upamiętniające ważne postaci.
Jest ich mnóśtwo. Niesamowite.

A wracając do naszej historii.
Hotel mamy tuż przy centrum miasta, czyli przy Placu Macedońskim z potężnym pomnikiem Aleksandra Macedońskiego. Oficjalna nazwa to Pomnik Wojownika na Koniu, żeby nie drażnić Greków :D
Z okien pokoju mamy widok na Dom Pamięci Matki Teresy.
Lubię ładne pokoje, niby tylko się śpi, a cały dzień zwiedza, ale mam wrażenie, że w czystym, ładnym, przestronnym pokoju śpi się lepiej. Best Western Hotel Turist, z zewnątrz nie wygląda zbyt zachęcająco, ale w środku rewelacja.

Pora na nasz pierwszy posiłek tego dnia. Ponownie spotykamy się z trudnością znalezienia restauracji z lokalną kuchnią. Wreszcie wybieramy Skopski Merak.
Od razu zdradzę, że bardzo nam smakowało i następnego dnia również tam zajrzeliśmy.
Zamówiliśmy:
- Turli tava - kawałeczki mięsa, warzyw, zalane gęstym rosołem i zapiekane w glinianym naczyniu.
- Sałatkę Macedońską (szopska lepsza)
- Pastramajka, czyli macedońska pizza w kształcie łódki. Smakuje inaczej niż pizza, ale jest przepyszna.
- A na deser bajadera, która również smakuje inaczej, niż można się spodziewać! Zdecydowanie mój ulubiony deser. Dla Pawła numer jeden to tort ochrydzki.
To, co mnie zachwyciło w Macedonii to styl podawania potraw. W restauracjach, każdy ma swoje nakrycie, a zamawiane dania serwowane są na środku stołu, tak aby każdy mógł sobie dowolnie nakładać. My z Pawłem na wyjazdach, zawsze dzielimy się jedzeniem, żeby spróbować różnych dań. Przeważnie w połowie się wymieniamy, a tutaj elegancko nakładaliśmy sobie jedzonko na talerze.

Najedzeni, ruszyliśmy na wieczorny spacer po Skopje. Tego wieczora stolica nieszczególnie mi się spodobała. Nie można powiedzieć, że jest brzydka. Ale ktoś tutaj sobie mocno pofolgował z wyobraźnią, nawet łuk tryumfalny postawili! Wygląda to trochę tak, jakby postanowili zbudować sobie swoje zabytki, tylko jeszcze się nie zestarzały.
Niby wszystko ładnie, ale jakoś brakuje miastu duszy.
Najważniejszy zabytek - Most Kamienny jest przytłoczony przez plac z ogromnym pomnikiem i potężnymi budynkami.
W tym wszystkim jednak po raz pierwszy zobaczyłam prawdziwie brzydki budynek. Miasto jakoś nie zachęcało do dalszego zwiedzania. O 19:00 już spałam.
Co ciekawe, Pawłowi się podobało. Uważa, że Skopje jest ciekawe i oryginalne. Stolica inna niż wszystkie. Zgadzam się w 100%. Skopje jest inne, ciekawe, oryginalne, z tą różnicą, że nie wzbudziło mojego zachwytu… tego pierwszego dnia :)
Zdecydowanie zyskuje przy bliższym poznaniu, ale o tym w kolejnych wpisach.

Zdjęcia (13)

Komentarze (3)