2019
15
wrz
W Przeddzień wyjazdu
Hiszpania, Nuevo Portil
Przejechano 6181 km
Żegnam się z moją 3-miesięczną przygodą. W ostatnim tygodniu wystąpiłam również w wieczornym Show: Broadway Show, gdzie zatańczyłam kilka układów tanecznych do przebojów z musicali, np. Grease. To było ekscytujące przeżycie. Na zakończenie show dostałam prezent od animatorów na pożegnanie. To była ramka ze zdjęciami :)
Moja pierwsza wolna niedziela odkąd tu przyjechałam. Korzystając z okazji, poszłam na Mszę św. Zawsze chciałam tego doświadczyć. Maleńki kościółek bez przedniej ściany, połączony z zadaszonymi ławkami. Ciepło, słonecznie, pięknie. To co mnie najbardziej zaskoczyło, w miejscu, gdzie ksiądz przedstawia prośby, tutaj ludzi sami mówili na głos o co się modlą. Ja dziękowałam za to, że miałam wystarczająco dużo siły, aby pomimo tęsknoty i smutku przepracować 3 miesiące. Dziękowałam, że trafiłam na cudownych turystów, którzy nie szczędzili mi pochwał i pozytywnych opinii, dziękowałam za wspaniałe dzieci, które chętnie brały udział w zabawie, za zdrowie, które pomimo ogromnego stresu mnie nie opuszczało i wreszcie za powrót, który ma nastąpić już następnego dnia :)
Po Mszy poszłam na spacer po okolicy, na plażę, dokupiłam jeszcze więcej pamiątek, napiłam się pysznej frappe latte, zjadłam lody, których nie ma w Polsce, żegnałam się z animatorami, z obsługą hotelu, mnóstwo zdjęć, całusów. Myślałam, że poczuję nostalgię czy jakiś rodzaj smutku z powodu wyjazdu. Ale nic takiego się nie stało. Śmiałam się bez przerwy. Nawet kiedy sama chodziłam po plaży, to co chwila podskakiwałam. Walizka była już od tygodnia pakowana, mieszkanie sprzątane. Tej nocy miałam ogromne trudności z zaśnięciem, radość mnie rozpierała.
Moja pierwsza wolna niedziela odkąd tu przyjechałam. Korzystając z okazji, poszłam na Mszę św. Zawsze chciałam tego doświadczyć. Maleńki kościółek bez przedniej ściany, połączony z zadaszonymi ławkami. Ciepło, słonecznie, pięknie. To co mnie najbardziej zaskoczyło, w miejscu, gdzie ksiądz przedstawia prośby, tutaj ludzi sami mówili na głos o co się modlą. Ja dziękowałam za to, że miałam wystarczająco dużo siły, aby pomimo tęsknoty i smutku przepracować 3 miesiące. Dziękowałam, że trafiłam na cudownych turystów, którzy nie szczędzili mi pochwał i pozytywnych opinii, dziękowałam za wspaniałe dzieci, które chętnie brały udział w zabawie, za zdrowie, które pomimo ogromnego stresu mnie nie opuszczało i wreszcie za powrót, który ma nastąpić już następnego dnia :)
Po Mszy poszłam na spacer po okolicy, na plażę, dokupiłam jeszcze więcej pamiątek, napiłam się pysznej frappe latte, zjadłam lody, których nie ma w Polsce, żegnałam się z animatorami, z obsługą hotelu, mnóstwo zdjęć, całusów. Myślałam, że poczuję nostalgię czy jakiś rodzaj smutku z powodu wyjazdu. Ale nic takiego się nie stało. Śmiałam się bez przerwy. Nawet kiedy sama chodziłam po plaży, to co chwila podskakiwałam. Walizka była już od tygodnia pakowana, mieszkanie sprzątane. Tej nocy miałam ogromne trudności z zaśnięciem, radość mnie rozpierała.
Zdjęcia (9)
Komentarze (4)
zula - 2020-05-13 08:40Cudne zdjęcie morza i chmur !
Oczywiście pozostałe także ale to morskie wg najlepsze.
Trzy długie miesiące,,wreszcie,, się kończą. To takie dziwne najpierw robi się wszystko aby wyjechać do wymarzonej pracy a potem pragnie się jak najszybciej powrócić. A wszystko dlatego ,że byłaś zbyt daleko od Polski .A może przede wszystkim to, że ukochana osoba była zbyt daleko.
Napisałaś bardzo otwarcie o swoich przeżyciach i za to bardzo dziękuję.
Dwukrotnie znalazłam się w podobnej sytuacji - pierwszy gdy jako 19 letnia dziewczyna pracowałam przez dwa miesiące jako ratownik morski w Dąbkowicach . Potem po latach ponownie wyjechałam lecz dalej bo do USA - na trzy miesiące i także tęskniłem...bardzo .
Pozdrawiam Was :)
Oczywiście pozostałe także ale to morskie wg najlepsze.
Trzy długie miesiące,,wreszcie,, się kończą. To takie dziwne najpierw robi się wszystko aby wyjechać do wymarzonej pracy a potem pragnie się jak najszybciej powrócić. A wszystko dlatego ,że byłaś zbyt daleko od Polski .A może przede wszystkim to, że ukochana osoba była zbyt daleko.
Napisałaś bardzo otwarcie o swoich przeżyciach i za to bardzo dziękuję.
Dwukrotnie znalazłam się w podobnej sytuacji - pierwszy gdy jako 19 letnia dziewczyna pracowałam przez dwa miesiące jako ratownik morski w Dąbkowicach . Potem po latach ponownie wyjechałam lecz dalej bo do USA - na trzy miesiące i także tęskniłem...bardzo .
Pozdrawiam Was :)
Pamar - 2020-05-13 09:31Dziękuję za tak ciepły komentarz :*
Te chmury to też prezent od Andaluzji. Przez 3 miesiące nie padało, cały czas niebo było bezchmurne, byłam bardzo ciekawe deszczowej Hiszpanii i w ostatnie dni padało.
Myślę, że było mi tak ciężko, dlatego, że nigdy wcześniej sama nie jechałam na tak długo, do nowej sytuacji, bez nikogo bliskiego na dłużej. Nowa praca, nowa rzeczywistość i tęsknota. Dzisiaj byłoby łatwiej. Ale też myślę, że jesli ma się mniej lat i się wyjedzie np. na erazmusa to też inaczej kształtuje się osobowość, ta pępowina nie jest tak mocna. Cieszę się, że byłam i gdybym dziś jechała, byłoby łatwiej. Ale tamten czas był dla mnie ogromnie trudny i z dalszej perspektywy czasami czuję odrobinę żalu, że nie odnalazłam codziennej radości, ale odliczałam dni. No nic to. Nie spodziewałam się że będzie tak ciężko, ale cieszę się że tam byłam, że się odważyłam :)
Te chmury to też prezent od Andaluzji. Przez 3 miesiące nie padało, cały czas niebo było bezchmurne, byłam bardzo ciekawe deszczowej Hiszpanii i w ostatnie dni padało.
Myślę, że było mi tak ciężko, dlatego, że nigdy wcześniej sama nie jechałam na tak długo, do nowej sytuacji, bez nikogo bliskiego na dłużej. Nowa praca, nowa rzeczywistość i tęsknota. Dzisiaj byłoby łatwiej. Ale też myślę, że jesli ma się mniej lat i się wyjedzie np. na erazmusa to też inaczej kształtuje się osobowość, ta pępowina nie jest tak mocna. Cieszę się, że byłam i gdybym dziś jechała, byłoby łatwiej. Ale tamten czas był dla mnie ogromnie trudny i z dalszej perspektywy czasami czuję odrobinę żalu, że nie odnalazłam codziennej radości, ale odliczałam dni. No nic to. Nie spodziewałam się że będzie tak ciężko, ale cieszę się że tam byłam, że się odważyłam :)
Danach - 2020-05-14 11:07Cały czas trzymałam kciuki za Ciebie , wiedziałam ze dasz radę , ale tylko Ty wiesz ile Cię to kosztowało . Jestem z Ciebie dumna :) . Jak otworzą granice to czekam na nowe wyzwania
pamar - 2020-05-14 11:20Dziękuję serdecznie! Tak, wszyscy bliscy mówili, że dam radę. Cały problem polegał na tym, że inni wierzyli, a ja nie. Dziękuje serdecznie za dumę i kibicowanie. Też czekam na te granice :)
Zasoby: 
21.083 
21.737 
1.082.339 
3.423 
