Soroka, miejsce gdzie przenika się wieś z miastem

Ruszamy naszym wynajętym autem na północ kraju, do trzeciego największego miasta Mołdawii (po Kiszyniowie i Bielcach). Chcemy tutaj zobaczyć 3 miejsca: Świecę Wdzięczności, Dzielnicę Romskich Rezydencji oraz Twierdzę.
Na początek kilka słów o samej drodze do Soroki.
Była zaskakująco równa i przyjemna. Po przygodach z dnia poprzedniego, byliśmy zaskoczeni, jak dobrze się jedzie.
Po drodze mijaliśmy zachwycające elementy drobnej architektury, tak charakterystyczne dla Mołdawii: mozaikowe przystanki oraz piękne studnie.
Bardzo lubię odnajdywać w zwiedzanym kraju elementy charakterystycznego tylko dla niego, coś co go wyróżnia pośród innych. Tutaj z pewnością będą to właśnie te niezwykłe studnie - moja ulubiona studnia to ta, z ogromnym bocianem!

Nasz pierwszy przystanek w Seroce to Świeca Wdzięczności.
Kiedy dojechaliśmy do miasta, kluczyliśmy wąskimi uliczkami, które kojarzyły się bardziej z wioską niż z miastem. Wreszcie wjechaliśmy w szutrową drogę, aż dotarliśmy pod szlaban, skąd mieliśmy kilka kroków do pomnika.
I tutaj byłam zaskoczona, bo czytałam, że do pomnika prowadzi 600 schodów. I dopiero teraz zorientowałam się, że wybraliśmy w nawigacji “złą” według mnie drogę do pomnika, przez co nie mogliśmy, tak jak lubię, zmęczyć się na schodach. Pozostali uczestnicy wycieczki nie podzielali mojego rozczarowania.
Także jeśli ktoś się wybiera, to oficjalne wejście z 600 schodami jest tak jak prowadzą kierunkowskazy, a jeśli nawigacja podpowiada inną drogę, to dojedźcie na samą górę pod szlaban. Żadne z wejść nie jest płatne.

Pomnik rzeczywiście przypomina świecę. Najbardziej jest to widoczne, kiedy jedziemy drogą i patrzymy na niego lekko z boku. Dopiero wtedy zauważyliśmy, że kółko na szczycie pomnika jest lekko odchylone, co przypomina migotający płomień.

Wewnątrz świecy jest maleńka kaplica. Wchodząc do niej lub jeszcze na schodach, należy pomyśleć o osobach, którym jesteśmy wdzięczni, wówczas będzie im się dobrze wiodło.
Warto tutaj przyjechać również dla niesamowitego widoku na Dniestr i znajdującą się po drugiej stronie rzeki Ukrainę.
Zapatrzyłam się na spokojną ziemię za Dniestrem. Kraj europejski targany okrutną wojną. Gdzieś tam w głębi giną ludzie, tu jest cisza, spokój. Czy wojna przyjdzie i tutaj?
Mołdawianie realnie odczuwają to zagrożenie, jednocześnie wiedząc, że kraj nie zjednoczy się przeciwko Rosji. Zbyt wielu mieszkańców bardziej ciągnie do Rosji niż do Europy.
Mołdawia jest najbiedniejszym krajem Europy i nie trzeba być ekonomicznym specjalistą, to widać gołym okiem. Kraj jest w trudnej sytuacji, a przyszłość nie rysuje się kolorowo. Trzymamy kciuki za Mołdawię, oby w końcu i dla niej historia miała dobre karty.

Zdjęcia (5)

Komentarze (0)