Anegdotka z lotniska

Po 10 latach wracamy do Afryki, a dokładnie do Tunezji.
Będzie to relacja z tygodniowego objazdu po kraju z przewodnikiem Tunezyjczykiem, bardzo zakochanym w swoim kraju. Jego opowieści były niezwykle barwne, pełne emocji, entuzjazmu i zachwytu. Wiele rzeczy wyjaśniał z perspektywy zmian kulturowych, obyczajowych, nastrojów społecznych, politycznych a także relacji z innymi państwami. Opowiadał jakie postępy kraj poczynił w ciągu jego życia, czym się różni obecna Tunezja od tej w latach 90-tych, co jest dobrego, a co nie do końca.
Wiele rzeczy można przeczytać w internecie, ale takie połączenie, gdzie wiedza historyczna spotyka się z wiedzą o współczesnym kraju oraz umiejętnościami przekazania tego w obrazowy i ciekawy sposób, jest bezcenne, dużo łatwiej zrozumieć kraj, jego obywateli.
Postaram się choć trochę tej wiedzy przekazać.

Lot mamy o 10:05, na Djerbie po 3 godzinach lotu będziemy o 12:25 czasu lokalnego.
Odprawiamy się i zmierzamy do bramek bezpieczeństwa.
Tutaj będzie anegdotka. Zaczepiła nas pani, która przyjechała na lotnisko, sprawdzić czy dużo ludzi lata na Djerbę, bo nie wie, czy ma sobie miejsce wykupić.
No to mówimy, że samolot ma mieć 70 pustych miejsc, więc nie ma kolejek. Pani się ucieszyła i nabrała ochoty na kontynuację rozmowy. Pyta się nas, który raz do Tunezji, odpowiadamy: Pierwszy.
Pani ucieszyła się jeszcze bardziej i z radością poinformowała, że ona leci 12 raz i że może nam opowiedzieć wszystko o Tunezji. Ona już była tyle razy, wie wszystko! Co chcemy wiedzieć?!
Nam się troszkę spieszyło. Chcieliśmy przejść przez bramki i zjeść śniadanie, więc odpowiadamy, że nie trzeba, bo mamy objazdówkę i przewodnik na pewno na bieżąco będzie opowiadał. Na co ona: “Objazdówkę? Ale w Tunezji nie ma co objeżdżać.”
Hm…
Każdy, kto był w Tunezji i opuścił mury hotelu, doskonale wie jaki ogrom fantastycznych miejsc ma do zaoferowania Tunezja, jak różnorodny to jest kraj, pełen bogactwa przyrodniczego i historycznego. Zdaje się, że dla pani Tunezja to Djerba, na której faktycznie nie ma zbyt wiele do robienia. Jest kilka ciekawych miejsc, ale prawdziwe skarby kryją się na lądzie. Ciekawi nas tylko, o czym w takim razie ta pani chciała nam opowiadać…?

Droga z lotniska do hotelu jest dość długa i monotonna. Do zachodu słońca mamy kilka godzin. Korzystamy z kąpieli w cieplutkim morzu, potem ja dołączam do animatorów prowadzących naukę tańca latino, aerobik, idziemy na kolację i kładziemy się spać, ponieważ prawdziwa przygoda zaczyna się następnego dnia i to pobudką o 5 rano.

Zdjęcia (3)

Komentarze (3)